|
Dokunabileceğimiz, seslenebileceğimiz, bir omuz verebileceğimiz kişilerden oluşsaydı keşke çevremiz.
Giderek yalnızlaştığımız dünyamızda, birçok kişiyle sanal bağlarla bağlıyız. Bir çay demleyip, börtü böcek, çiçek, sebze muhabbeti yapmaya gidemiyoruz; bir hortum salamıyoruz yanıbaşımızdaki bahçeye. Gözden gayrısını kullanamıyoruz duyu organlarımızın. O da hep iki boyutlu görüyor. Bir tarafı eksik.
Ama hislerimizle yakalarız evellallah!
Temennimiz emek alıp, tecrübe ve keyif vererek sizi usta bir bahçıvan yapacak bir toprak parçasıyla gelecekte bir birliktelik kurmanızdır.
Sağlıcakla kalınız.
|