Tapuyu elime aldıktan sonra devamlı Bozcaarmut'a gitmek istiyordum. Aklımda kalanlar hakkında tereddütlerim olduğu için gidip her yerini ezberleyesim vardı.
Geçenlerde iki günlüğüne gittik. İki oğlum, kızım ve ben. Hanım daha önce hiç çadırda kalmadığından bizi ekti.
Yaklaşık 220 km yol kat ederek köyümüze ulaştık.
İlk ağaç altına geçici olarak yerleştikten sonra, otağımızı nereye kuracağımıza Başçocuk İbrahim’in menzil atışı ile karar verecektik. Fakat yiğidim kantarın topuzunu kaçırınca oklar arazimizin dışına çıktı. Diğer attıklarımızda tarlada kayboldu. Biz de gece en manzaralı olacağını düşündüğümüz yere çadır kurmaya karar verdik.
Ağaç sayımı yapma niyetim vardı. Kalem kağıt olmayınca, herkese bir meyva tahsis ettik. Hep beraber gezerek sayımı gerçekleştirdik. Zaten tüm ağaçlar sınır boyunca dizilmişti. Bir metreyi geçmeyen fidanları saymazsak:
19 Ayva,
2 Elma,
10 Erik,
2 Fındık,
6 Ceviz.
1 Böğürtlen öbeği,
6-7 yerde kuşburnu,
1 adet kavak.
Genç cevizlerden emin değilim ama diğer ağaçlar ticari tür değil. Bazı eriklerin meyvası yoktu. Bunlar sanırım can eriğiydi. Meyvası olanlarda dört ayrı çeşitti. Görüntüleri iyi değildi ama lezzetleri harikaydı. Ve inanılmaz meyva vardı. Hele bir tanesinde erikler siyah üzüm salkımı gibiydi. Sonradan yöre halkının da bu ağacı üzüm eriği diye adlandırdığını ve kurutulmuşunun aranan bir ürün olduğunu öğrendik. Ayrıca sarı erik, bir tane çakal eriği ve mürdüm erikleri ile bence erik kotası dolmuş durumda.
Elmalar amasya elması, fakat hem küçükler hem de eğri büyrüler. Ama çok lezzetliler. Satın alma öncesi görmeye geldiğimizde fındıklarda meyva vardı, fakat bu gidişimizde görmedik.
Elma, ceviz ve ayvalarda tek tük meyva gördüm. Tarlanın eski sahibinden öğrendim ki: Bu sene hem soğuk vurmuş, hem de kurak gitmiş havalar. Soğuk ara ara böyle meyvasız bırakırmış Bozcaarmut’u.
En acil ihtiyacımız için altyapı çalışmalarına başlamaya karar verdik. Fakat toprak çok sert olduğundan fazla mesafe kat edemedik.
Çadırları kurup kamp ateşimizin keyfini çıkardık. Kendi toprağımızda, yıllardır görmediğim samanyolunu ve yıldızları, semaverde hazırladığımız çayı yudumlarken, gecenin geç saatlerine kadar seyrettik. Seyrederken kimimiz hülyalara kimimiz rüyalara daldık.
Ertesi gün de erik toplamak ve sohbet etmek harici bir şey yapamadık. Ama ekip gayet mutlu idi. En çok endişelendiğim hayallerimin sadece bana mutluluk vermesi idi. Korktuğum olmadı. Çocukların gayretli olmaları ve atıldığım maceradan keyif almaları bu hafta sonunun kazancıydı bana göre. ( en azından şimdilik.)
Notlar:
-Köyümüzü sevdik.
-Kara ikliminde geceler soğuk oluyor. ( Biliyorduk, idrak ettik.)
-Köy ilk gözlemlediğimizden daha sakin.
-Köyün kahvesi yok. Olsaydı daha çok kişi ile tanışabilirdik. Camiye gittik. İmam ve iki ihtiyar, hayır hayır, Emre, Rasim ve Şevket Bey Amcalarla tanışabildik. Onlar artık bizim komşularımız.
-Köyde su kısıtlı.
-Kışın 5 hane dolu oluyor, diğerleri Göynük merkezine yakın bir mahallede duruyor.
-Bozcaarmut arıcılığa uygun biryer.
-İnsanları iyi. ( Kibar ve ölçülüler. Yardım etmeye hazır duruyorlar fakat talep gelmeden insanın işine karışmayacaklar gibi.