Ağaçları sevemek bir insana sevgi duymaktan çok farklı değildir.İnsanlar bir çok kanaldan iletişim kurarlar.Ancak evren bize sürekli vermektedir.koşulsuz ve sürekli.sevgi vermektedir.Almayı hesaplamadan.Evren hesap yapmaz
Evet,bir ağaçla konuşmak eğer onu anlamıyorsanız ve size verdiklerinizin farkında değilseniz, empati kurup ta onun gözlerinden kalın bir gövdenin içinden yeşil ellerinizin olduğunu düşünerek,ağacın gözlerinin arkasına geçip bir gün yaşamadıysanız ağaçla konuşmak çok keyifli gelmeyebilir.Ağaç sevgisi, almayı hesaplamadan veren bir insanın sevgisidir.
Küçük hesaplar yapan insalar o hesapların içinde boğulur.Ağacı sevmenin bir üst perdesi evreni sevmektir.bunun bir üst perdesi ise kendini sevmektir.
Yaratılana bir sanat olarak bakan gözler ona zarar veremez.Ağacı tesadüfe ve kendi varlığına veren bir insanın sosyal dönüt olmaksızın ağaç sevgisini içsel olarak sürdüreceğinden endişeliyim.
Ağaçlar da insanlar gibidir.Ben ce bugün sessiz kalan yarın konuşma hakkına sahip olacaktır.Çünkü evrende adalet ve sevgi kararlı bir şekilde devam edegelmiştir
Tüm bu nedenler ve sonuçlar ışığında ağaç sevgisi ve bunun üst perdesi olan insan ve evren sevgisinin de bizi yaratana duyulan tatlı bir bağlılık sonucu ortaya çıkacağına ilişkin inancım tam.
Ağaç ve evren sevgisi için önce kendi varlığımızın sahibine başvuralım.o bize sevginin en yücesini gösterecektir
sevgimle tuana..