Bu da, bir önceki yazının, aşağıya da aktardığım devamı:
Domatesin İyİsİ: Bazı ipuçları | Çiftlikten Sofraya.
Önceki yazıda Refika Birgül'ün Hürriyet’in Cumartesi ekinde 30 Ağustos 2014’te yayınlanan
makalesinde bahsettiği "doğal domatesi ayırt etme yöntemi"nde sıraladığı maddeleri incelemiştim.
İşin içine lezzet girdiği zaman herkesin damak tadının birbirinden farklı olduğunu da göz önünde bulundurursak, "lezzetli domates rehberi" oluşturmak pek mümkün değil. Bunun yanında, kaliteli ve lezzetli, ki biri olmadan diğeri de olmaz, domatesi hem amatör yetiştiricilikte ve küçük ölçekli çiftçilikte hem de pazardan alırken dikkat edebileceğimiz ipuçları mutlaka var.
Kaliteli ve lezzetli bir domates, tadına bakmadan anlaşılabilir mi?
Bu sorunun yanıtı bence, özellikle iri meyveli domates çeşitleri söz konusu olduğunda, meyve kesilip kesit incelenebiliyorsa evet. Bugüne kadar beni bu yöntemle yanıltan çeşit sayısının oldukça az olduğunu söyleyebilirim. Et oranı yüksek, tohum lokülleri (etin merkeziyle meyve kabuğu arasında tohumları taşıyan odacıklar) küçük olan domatesler, lezzet açısından sistematik olarak çok daha zengin seçenekler sunuyor. Bunlardan sadece birkaç örneği, lezzetin karmaşıklık/üstünlük sırasına göre aşağıda resimliyorum. Bu sıralamanın mevsimden mevsime, çevresel faktörlere ve bakım şartlarına göre değişebileceğini de lütfen aklınızda bulundurun.
Italian Heirloom (kırmızı)
Italian Heirloom, asidik ve tatlı lezzet dengesinin üstün olduğu, çok lezzetli bir domates ve bu dengeyi istikrarlı şekilde oluşturabiliyor.
Dester (pembe)
Dester'ın meyvelerinde şeker oranı genelde baskın olsa da, bu çeşit, kimi mevsimlerde bunun ötesine geçerek ağızda lezzet patlaması yapan hasatlar sunma kapasitesine sahip.
Kellogg's Breakfast (turuncu)
Kellogg's Breakfast, yine şeker oranı yüksek, lezzetli çeşitlerden ama lezzeti damakta Dester'a göre daha çabuk dağılıyor.
Köpek Hayası (kırmızı)
Lezzet bakımından, öncekilerden biraz daha aşağıda yer almasına rağmen, yerli bir çeşit olan Köpek Hayası da şeker-asidite oranını oldukça iyi dengeliyor.
John Baer (kırmızı)
John Baer de yine tatlılık-asidite dengesini çok iyi tutturan ve et yoğunluğu yüksek olan çeşitlerden.