[zelish]

Çocuklar dünyaya gelmeden evvel boş zamanlarımı değerlendirebileceğim biraz da çizimlerime yön verebilecek bir atölyede başladı resim sanatı serüvenim.
1 seneye yakın karakalem çalıştım. Bana göre zor bir süreçti, biran evvel fırçamı bütün renklere daldırıp tuvalimi rengarenk boyamaktı arzum.
Ardından kuru pastelin o muazzam dokusunu hissederek renklerle tanıştım. İnanılmaz bir duyguydu. Ders bitiminde 10 parmağımda adını bilmediğim tüm renkleri taşıyordum. Son çalışmamı tamamladıktan sonra rahmetli Tarık hocam "artık yağlı boyaya geçebilirsin" dediğinde havalara zıplamıştım çocuk gibi.
Diğer çalışmalarımda olduğu gibi büyük arşivinde bulunan ünlü ressamların bulunduğu kitaplardan resmimi seçip işe başlayacağımı düşündüm. Lakin öyle değilmiş. Evvela oluşturmak istediğimiz boyut tesbit edildi. O boyutlarda marangoza çıtalar kestirildi. İstanbuldan Amerikan bezi sipariş edildi. O çıtalar cam çivileri ile çıtalar çatlatılmadan kendi ellerimizle çakıldı, Amerikan bezi üzerine gerildi. Kumaşın emiciliğini yok etmek için sulandırılmış plastik tutkal 1 kat yatay olarak tuvale sürüldü. Kurutuldu ince zımpara ile zımparalandı. 2. kat dikey olarak sürüldü, kurutulup tekrar zımparalandı. Bu işlem yaklaşık 2 defa daha tekrar edildi. Son olarak inceltilmiş bezir yağı sürülerek işlem tamamlandı. Bu süreç de yaklaşık 1 ayımı aldı.
Şmdilerde pek yapamıyorum, bu sebeple eski çalışmalarımı sizlerle paylaşmak istedim.
İnsanın ruhunu dinlendiren bir hobi, umarım amatör çalışmalarım hoşunuza gider…

İbrahim Çallı - Manolyalar (eserinden alıntıdır)