Sevgili
Güler hanım, ben de.
Foruma üye olduğumda çekingen, ürkek, ilk internet kullanmaya başladığım için ve internetle ilgili duyduğum kötü deneyimler sebebiyle tedirgindim. Ancak aradan geçen beş yıl içinde, burada en az evimdeki kadar rahat, evimdeki kadar huzurluyum. Sebebi herkesin bildiği üzere buranın doğru bir adres olması. Tabii ki doğru adreste doğru kişilerin olması.
Kendi fotoğrafımı paylaşmayı hiçbir zaman düşünmedim. Ta ki sevgili öğrencim Emel'in, bu fotoğrafı paylaştığını görene kadar. Eşimin de oluruyla bu sayfada paylaşmayı uygun gördüm. Ben sizleri toplantı fotoğraflarından gördüm ve sevdim. Sizlerin de eski bir fotoğrafla da olsa beni tanımanızı istedim.
Sık sık ilgilendiğim
Kaybettklerimiz sayafalarına baktıkça bunun gerekli olduğunu da düşündüm. Ölsem kalsam ve adıma bir sayfa hazırlansa bir fotoğrafım bile yoktu.:
Cuma günü
Nevsun'cuğumla konuştuğumda bu sayfayı söyledim. Ama sakın yazmak zorunda hissetmemesini de ayrıca belirttim. O da, her zaman ki dobralığıyla ''yazdığım mesajla başın göğe mi değecek?'' demişti. Ama sağ olsun mesajı beni çok onurlandırdı.
Her zaman, forumdan tanıyıp sevdiğim arkadaşlarımı uzun süre göremediğimde endişelenmişimdir. Umarım bundan böyle paylaşımlarına devam ederler.
Bir de, keşke
jineop sağ olsaydı, o da beni görseydi.
Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi nevsune
Herkese can arkadaşı denmez, sen benim hiç görmediğim can arkadaşımsın.
|
Çok teşekkür ederim, can arkadaşım.
Seni eskisi gibi burada, daha fazla görmek istiyoruz.