Günaydın sn.
Prıtt,
Bende köy çocuğu sayılırım, yıllardır gitmesek te köydeki hayat burnumda tütüyor, kuzenlerle yaptığımız yaramazlıklar...ağaçların tepesinde yediğimiz meyveler...ırmağın sesi... ağaçtaki salıncağımız... fındık toplamaya gelen amelelerin bütün gün çalışıp bütün gecede horon çekmeleri...bir sürü hatıra...
maşallah oğlunuz çok şirinmiş, ne güzel uykudan uyanıp balkona koşmuş , darısı benim oğlumun başına , inşallah insan, doğa ve hayvan sevgisi aşılayabiliriz.
Okul ve tv konusunda aynı düşünceleri paylaşmanıza çok sevindim, biz bebek doğmadan tv yi evden atıcaz, ona ayıracağımız zamanı oğlumuza ayırmayı planlıyoruz, hatta eşim şimdiden bazı akşamlar sesli olarak kitap okumaya başladı, böylece bebişimiz babasının sesini de tanıyacak, televizyonda ki dizilerin çoğunu hiç beğenmiyordum yeğenimin başına gelenler ne kadar haklı olduğumu gösterdi, düşünebiliyor musunuz 13 yaşındaki kızlar okula alkol alıp gelebiliyor, sigara içiyorlar ve içleri kin nefret dolu, şoku hala üzerimden atamadım, ayrıca çokta korktum neden derseniz biz ailece çocuklarımızı sevgi üzerine eğitiyoruz, dayak yok, kavga yok ... maalesef böyle bir durumla karşılaşınca kendilerini korumayı bilemiyorlar
bizim hayalimize tam olarak İstanbul dan kaçıp köye yerleşip çiftçilik ve hayvancılık yapmak denemez (öyle yapabilmeyi çok isterdik ) istanbula yakın bir köye yerleşip kendi ürünlerimizi yetiştirip sağlıklı beslenmek amacındayız, ben internet üzerinden işimi yapabiliyorum, eşimde yol biraz uzasa da çekmeye razı, zaten onu işi de ofiste oturmak değil sürekli arabayla gezdiği için sorun olmaz diye düşünüyoruz, çalışmaya devam etmeyi planladığımız içinde yanımızda yardımcı çalıştırmak istiyorum, eğer ihtiyaç fazlası sebze meyve olursa yakın çevremize bazen hediye ederiz veya isteyen olursa satarız ama en az 5-6 inek istiyorum , koyun ve keçide
sağlıklı süte hasret kaldık..
konu köy olunca bende biraz uzun yazdım galiba, inşallah ilerde sadece hayallerimizi değil bahçede yetiştirdiğimiz ürünleri, tohumları paylaşırız,
saygılar....