Bahçem bellendi. Ama ne belleme. Sanki traktörle sürülmüş gibiydi. Bahçe değilde minik bir tarla gibi. Geçen hafta tekrar çıkmış olan otları,sarmaşıkları yoldum. Fidanları daha önce ekmiştim. Hepsi tutmuş çok şükür. Çiçek ekmek için duvar kenarlarını hazırladım. Bahçenin en zor işi bu. Bir metrekare yerden 10 el arabası taş,tuğla, briket parçası çıkıyor. Yıkılan eski ev varmış, bir de kümes ve fırın, onların tüm yıkıntıların toprağa karışmış. Kazdığım yerin en az yarısı taş, neredeyse topraktan fazla taş var. Sonuç olarak bahçe biraz daha gözüme girdi ama bir haftadır belim, bacağım hatta her yerim ağrıyor. Başparmağım şişmişti, meğer çıkmış, şimdi geçti çok şükür. Her ne ısırdıysa boynum, kollarım kıpkırmızı ve büyük şişliklerle dolu. Onlar hala geçmedi. Olsun, hiç bir şey beni vazgeçiremez. Haftaya yine bahçemdeyim.
