|
Bunu ömürle izah edebilirsiniz. Nasıl ki insan doğar, çocukluk dönemi, ergenlik dönemi ve olgunluk ve ihtiyarlık dönemi vardır bitkide öyle. Bir tohum, bir ağaç, bir bitkinin de ömrü vardır, ömrü oluşturan zaman dilimleri vardır. O kadar mükemmel bir mekanizmaki o kudret bitkinin A dan Z ye tüm mekanizmalarına nakşını illemiş ne zaman ne yapacaksın diye. İşte bir sürgün doğar büyür ve gelişir.
Bahar olduğunda uyuyan göz uyanır, sürer ve tıpkı tırnak gibi, eller gibi, parmaklar gibi sürer ve uzar. Bir zaman sonra uzaması gereken miktar kadar daha bu zaman işte bu aylardır. Zira önünde kış vardır, gündönümüne kadar dışardan gelişir gündönümünden sonra içerden. İçerden geliştiği zamanda da artık bitkilerde kendilerini kışa hazırlayacak mekanizmalarını çalıştırır. Taze sürgün olarak kalsa kıştan zarar görür, gövdesini odunsulaştıracaktır ve bunun içinde dışardan görünen gelişimini durdurur ve içerden odunsulaşma faaliyetine geçer ta ki kış geldiğinde donlardan zarar görmesin. Odunsulaştığında ertesi sene uynacak gözleri de oluşturur, o uyuyan sürgünlerin hangi tarafa süreceğini ne kadar uzayacağınıda o gözün bizim görmediğimiz satırlarına yazar. Bütün bunlar tohumun çekirdeğinde daha çimlenmeden yazılıdır ve iç içe geçmiş katmerli gül gibi zamanı geldiğinde okunur ve kainat sayfasına yazılır yeniden. Bizde bitki sevdalıları da okuyoruz işte o satırları...
|