Sevgili A_NOMAD, gezegendeki her canlı aslında eşsiz fakat biz insanoğlu kendi gündelik hesap ve telaşların peşinden öylesine hırsla koşuyoruz ki duyularımız körelmişçesine davranarak diğer canlıların muhteşem dünyalarından bihaber yaşıyoruz.
Karga gerçekten de problem çözmedeki zekası ile insanı kendine hayran eden bir canlı. Biraz tipten kaybetseler de karizma yerinde. Yavruları yumurtadan çıktıktan sonra o yuvanın etrafında dolanacaksanız başınıza bir kask takmanızı tavsiye ederim. Üzerinize pike yaparak yavrularına yönelik tehditleri savmak isteyeceklerdir. Şahit olduğum bir olaydır.
Bu romantik kuşlardan yine tropikal kuşakta yaşayan bir cins var. İsmine bakmam gerek hatırlayamadım şu anda ama bu cinsin erkeği ağaca değil toprağa, yani orman zemine yuva yapıyor. Aman diyorum, görmelisiniz o kadar titiz ki yer örtüsündeki ufacık bir kök çıkıntısını dahi yuva girişindeki kusursuzluğu sağlamak için yerinden itinayla sökerek, temizliyor. Yuva çatısından sarkan dal ve bitki saplarını özel bir eğim ve estetik kaygısı ile inşa ediyor. Sonrasında yuva tamamlanmış olmuyor, bu kez de yuva girişine inanılmaz ama çiçekler getirerek o çiçekleri gelişigüzel de bırakmayarak, giriş kapısının önüne dizayn ederek yerleştiriyor. Ve de çeşitli iştah açan minik meyve tanelerini de dişinin ilgisini çekebilmek ve onu davet etmek için çiçekli yola bırakıyor. Yok böyle bir film. Adeta bir love story.
Yine kargaya dönecek olursak, karga benim için de bir anlam ifade ediyor. Ama herkesten farklı olarak benim ilk konuştuğum sözcük olması babında. Her insan evladı anne ya da baba diyerek dili çözülürken benim, babamın o dönem görev yaptığı Çiğli ana jet üssünden şehir merkezine doğu İzmir Çiğli çöplüğü civarındaki yolda arabayla seyrederken elimle havadaki kuşu işaret ederek "KAAGA" diyerek konuşmaya başlangıç yapmam karga ile erken ve ilginç tanışıklığım gerçekleşmiştir.
Karga ile ilgili gözleminizin devamını bekliyorum, çok güzel tasvir etmişsiniz.
