Bu akşamüstü önünden geçtiğim bir cafenin önüne bırakılmış, hali içler acısı olan bir yılbaşı çiçeği(Schlumbergera Russelliana) gördüm. Uzun zamandır, çelik alabilecek bir yılbaşı çiçeği bulabilsem diye arzuluyordum, tabii ki bu zavallıyı görünce hemen girdim cafeye : ) ''Bir dalını alabilir miyim'' diye sordum, muhatabımın cevabı ise ''Al hepsini götür, biz buna bakamıyoruz'' oldu, nasıl sevindim anlatamam...
Aldım eve getirdim; toprağı taş gibi sert ve kuru, üzerinde çiğnenip atılmış sakızlardan sigara izmaritlerine, poşet ve kağıt parçalarına kadar her türlü pislik mevcuttu. Yaprakları pörsümüş, cılız, her boğumdan bir ümitle kökler çıkartmış
velhasıl gerçekten acınacak haldeydi...
Önce konuştum onunla, onu temizleyeceğimi, yardım etmeye çalışacağımı ve çok seveceğimi söyledim. Sonra dallarını-yapraklarını ayıkladım, kırılan birkaç dalını ayrı yerlere çelikledim. Ana bitkiyi kötü toprağından ayırıp temizledim hatta yıkadım ve (aslında onun için küçük ama en azından kendini toparlayana kadar yetecek kadar) yeni bir saksıya dikip, her birini aydınlık cam önlerine ve korunaklı balkonuma yerleştirdim.
Umarım onların kendilerine gelmesine yardımım olur, eğer canlanırlarsa bir sürü yılbaşı çiçeğim oldu demektir, etli yaprakları bile uzun uzun seyredilmeye değer bu güzellerin... : )