[Penelophe]

Orpheus, Trakyalı, zarif bir şair, lirinin hoş ahengiyle bütün canlıları zapteden..

Apollon' la, Kalliope adında bir ilham perisinin oğludur..

Liriyle mükemmel ezgiler çalan bir ölümlü..

Orpheus çalarken bütün doğa onu dinler..

Bütün ağaçlar etrafına toplanır..

Büyülü ezgilerine hayrandır herkes..

Eurodike vardır birde..

Yunancada meşe anlamına gelen, kaderi meşe ağacının yaşamına bağlı olan ve meşesi öldüğünde kendiside ölecek olan bir Dryad..

Bir ağaç perisi..

Bir gün karşılaşıp aşık olurlar birbirlerine..

Çok büyük bir aşkla bağlanırlar..

Birbirlerini çıldırasıya severler ve evlenirler..

Çok güzel ve uyumlu bir aşktır onlarınki..

Bütün doğa hayrandır onlara..

Bir gün Eurodike kırlarda dolaşırken, Aristaios adında bir çoban musallat olur,

Çobanın takibinden kurtulmak için kaçarken,

Sık otlar arasında gizlenen bir engereği görmez Eurodike,

Ve engerek topuğundan sokar Eurodike’i ve oracıkta ölür güzel Eurodike..

Orpheus, çıldırır!

Büyük bir ızdırapla dağlara çıkar..

Lirini konuşturur, bütün dryadlar ağlar, bütün ağaçlar, hayvanlar etrafına toplanır..

Ağaçlar yapraklarını döker bu ezgiler karşısında..

Sirenler çığlıklarını keser..

Fakat hiçbir şey Orpheusu teselli edemez, Eurodikeden başka!..

Karısının hayali gözünün önünden gitmez..

Her baktığı yerde onu görür..

Ve Orpheus kararını verir!..

Dayanamayacaktır!..

Daha önce hiç bir ölümlünün giripte, sağ çıkamadığı ölüler ülkesine, Hades'e inecektir..

Hades'ten isteyecektir biricik karısını..

Bütün doğa yalvarır ona; yapma sağ çıkamazsın diye..

Dryad’lar ağlar..

Ama gözü hiç birşey görmemektedir..

Ve, dediğini yapar!..

İner yeraltı ülkesine,

Lirini çalmaya başlar..

Bütün ölüler toplanır etrafına, bütün işkenceciler dinlemeye başlar Orpheus’un büyülü ezgilerini..

Erinylerin saçları olan yılanlar bile büyülenirler..

Cehennem bekçisi üç başlı köpek Kerberos kenara çekilip Orpheus’a yol verir..

Ve Orpheus sonunda Hades'i bulur,

Lirini çalmaya başlar..

Eurodik'i istediğini söyler.

Hades çok şaşırır bu aptal cesaretine ve güler!

Ama aynı zamanda da hoşuna da gider,

İlk defa bir ölümlü İnmiştir yeraltına,

Eşi Persefone’unda isteği üzerine,

Derki Orpheus'a;

Madem buraya gelebilecek kadar çok seviyorsun Eurodike'i,

Tamam, onu sana veririm ama bir şartla;

Elinden tutacaksın ve yeryüzüne çıkıncaya kadar yüzüne bakmayacaksın..

Eğer yeryüzüne çıkmadan önce dönüp yüzüne bakarsan;

Eurodike'i sonsuza kadar kaybedersin...

Tamam der Orpheus..

Tutar yüzünü görmediği aşkının elinden ve yeryüzüne çıkmaya başlarlar..

Tam ince bir ışık süzülmeye başlamıştır, son kattadırlar, artık çıkmak üzeredirler..

Orpheus dayanamaz,

Döner,

Ve bakar sevdiğinin yüzüne!..

Ve,
Eurodike; ‘Bu ne Orpheus, bu ne?

Bu ne çılgınlık böyle, seni de yok eden, zavallı beni de? İşte kaderim kollarını açmış çağırır yine beni, gidiyorum işte, elveda Orpheus!'' Diyerek,

Orpheus’un ellerinin arasından kayar ve yeraltına geri döner..

Ve Orpheus bir daha sonsuza dek göremez sevdiğini..

Bir kayaya çıkar ve 7 yıl boyunca ağlar..

Hep ağlar..

Haykırır; Eurodike! Eurodike! Eurodike!

Kendisi ağlamakla kalmaz,

Dağları , taşları, ağaçları... bütün doğayı ağlatır...

Ve Orpheus o gün bugündür rüzgarın uğultusunda gizlidir...

Hep aşkını haykırır...

Başka hiçbir şeyle ilgilenmez..

Trakyalı kadınlar bu ilgisizliğinin cezası olarak,

Orpheus’u öldürüp, parçalarlar,

Başını kesip Meriç’e atarlar..

Ve Orpheus’un sesi...

Hala çılgınca dağlarda, kırlarda aşkını haykırıyor şarkılarında ve ezgilerinde...

Orfeizm(Orfeusçuluk) = Çilecilikte bu hikayeden gelmektedir..

Aşağıda, Orpheus Eurodike'i yeryüzüne çıkarırken..

Rahşan ERDEM