|
Sayın Sağol; öncelikle verdiğiniz bilgiler için size içtenlikle teşekkür ederim... Avrupa ve Japon kurallarını karşılaştırmanızdan anladığım kadarıyla yerel kültürün önemi, sanatçının bunu ne kadar içselleştirdiği ve yansıttığı gerçeği ürünlerinin içeriğini belirliyor... Bu şu demek değildir elbette ''birisi iyi diğeri daha iyi'' ikiside kendi kültürlerinin yansımaları olduğu için ikisinide farklı yorumlar olarak algılıyorum... Sanırım bizim yapmamız gereken şey; bonsainin teknik bilgilerini anlayıp deneyimledikten sonra kendi yerel kültürümüzü yansıtabilecek birikime ulaşmak olmalı... Elbetteki başlarda taklit öğrenmenin bir yöntemi fakat özgün olabilmek için taklit aşamasını bilgi birikimi, gözlem, yorum, yaratıcılık ve yerel kültürümüzle harmanlayıp aşamazsak eğer bizlerin varabileceği yer sadece tabakta küçük ağaçlar yetiştirmek olacaktır. Bu da Sanata ulaşamıyacağız demektir... Bunun için de bizlerin çok ama çok makaleye, tartışmaya ulaştırılması gerekli (İngilizce bilipte makalelere ulaşan arkadaşların, bunların en azından özetini de benim gibi ingilizce bilmeyen fukaralara ulaştırması çözülmesi gereken öncelikli en acil sorundur diye düşünüyorum)....
Bu ters konik ağaçcığı bulduğumda boyu bir süyem, çelimsiz bir çalı gibiydi. Ben cinsinide Pırnal meşesi (Quercus ilex) olarak biliyordum... Sonra tesadüfen bunun binlerce yıl yaşayabilen ve yurdumuzda da yaklaşık 1200 yaşında bir örneği olan Akçakesme olduğunu öğrendim... Kuralların canı cehenneme dedim ve bu ağaççıktan ayrılmamaya karar verdim. Düşünsenize sakat doğan bir çocuğunuzu cami avlusuna bırakmak gibi... Ben bu ağaççığı da seviyorum... Size kolaylıklar diliyorum...
|