Alıntı:
Orijinal Mesaj Sahibi Faruk Tuzcuoglu
Değerli arkadaşlar,
Saldırgan bambular hakkındaki yazımı okudu iseniz ;
ne yapmalıyız?
Lütfen görüşlerinizi iletin. Karar veremiyorum bir türlü.
Yoksa Moso lar Tokat'ın erozyona uğramış ve çoraklaşmış dağlarında çare midir?
Tabii 5 sene keçilerden korumak şartı ile.
Bazı bambuların şekerli bile olduklarını okumuştum.
sevgi ve saygılar
|
Günaydın! Faruk bey.
Bu sabah çok mutluyum çok mutlu.
Buna sebep sizsiniz haberiniz ola, çok teşekkürler. Yazınızı çok büyük zervk ve heyacanla okudum. Sanırım hayallerimiz aynı. Ne mutlu, o hayaller dünde vardı,bu günde olacaklar yarında. Yoksa bu ülkeye çay nasıl gelirdi. Bu benim bildiğim. Kimbilir daha neler, neler var. Ancak bizlerin haberi olmaya biliyor. Yazınızın içerisinden sorularımın cevaplarını zevkle aldım. Moso bambu veya başka bir tür için bırakın Tokatı ÜLKEMİN her hangi bir yerinde yakılacak bu ateşe desteğe bütün benliğim ve bütün gücümle hazırım. Çünkü bize duman lazım olduğunu biliyorum. Bizimle beraber olabilecek ormana bakıp "şurdan şu kadar ster odun çıkar" şeklinde düşünmeyen insanların varlığını hissetmekse eminim hepimize güç verecek.
Bir anda Kamil ağanın bayağı geniş bir arazisi sanki yemyeşil Mosolarla bezenmiş olarak hayal ettim. Bu arazinin yaklaşık 100 dönümlük kısmı zaten bahsettiğiniz tehlike ile karşı karşıya. Keçilerle mücadeleye gelince, bildiğim kadarı ile son 20 yıldır bizim bölgede yasaklanmış durumda. Ateşi yakarken biraz, Sarıkozda Derya hanımın yaptığı gibi, O bizim topraklarımızın asil insanlarını bilgilendirebilirsek eminim, o ateş hiç bir zaman sönmez bundan emin olun. Doğrusu bu tür yapılacak çalışmalarda ülkemin neresinde olursa olsun işin en önemli kısımın bu küçücük detayda gizli olduğuna inanıyorum.
Özel mesajlarınıza telefonlarımı yazıyorum, saati yok sayarak her konuda aramanızı bekliyorum.
Saygılarımla!
Cemal Sansar / Yalova