Terapide kullanılan tohumların çimlenme yeteneğini kaybetmemiş, canlı tohumlar olması çok önemli bir konu. Ne demiştik, tohum kendi yaşam enerjisini bize iletiyor, hasta bölgeyle iletişime geçiyor. Bu iletişim sonucu tohumun yapısı bozulabilir, yumuşama,kırılma, çatlama, ezilme, kararma, içinin boşalması vs gibi değişimler görülebilir. Bunlar normal, şaşırmayın. Bunlar tedavinin iyi gittiğini gösterir.
Tohumlar kendi verdikleri enerjinin dışında birer küçük masaj aleti gibi de çalışırlar. Ağrılı noktaya uygulandıklarında o noktaya masaj yaparak ağrı bilyesinin yok olmasını sağlarlar. Tohumun altındaki noktada ağrı azaldıkça bedendeki sıkıntı da iyileşir.
Peki tohumları nasıl kullanacağız?
Genel olarak tohumları cilt üstüne ağrılı noktaya bir parça plaster yardımıyla yapıştırırız ve üzerine baskı uygulayarak masaj yaparız.
Büyük tohumları ise avucumuzda yuvarlayarak kullanırız. (Örneğin ceviz tohumu. Cevizi avuçlarımızın içinde bastırarak saat yönünde yuvarlarsak kabızlığa iyi gelir. Saat yönünün tersine yuvarlarsak ishali keser. Kabukları en girintili çıkıntılısından bir çetin ceviz seçin. Çantanıza atın. Sıkıntılı anlarda imdadınıza yetişir. Ayda bir çantanızdaki cevizi yenileyin. Avucunuzun neresinde yuvarlayacağınızı tam olarak anlamak için ilk avuçta barsakların yerleşim şekline bakın. Hem sıkı bastırıp hem yuvarlamayı unutmayın, yumuşak yumuşak çevirmek, cevizi elde gezdirmek işe yaramaz
)
Tohum terapiyi hem akut hem kronikleşmiş hastalıklarda uygulamak mümkün.
Uygulama yüzeyi genişse büyük tohumlar kullanılabilir, kestane, ceviz, koçanıyla beraber mısır, şeftali çekirdekleri, çam ve servi kozalakları gibi.
Organın veya uygulama alanının büyüklüğüne göre hurma çekirdeği, palamut, kiraz çekirdeği, nohut, fasulye, buğday, keten tohumu, kabak, salatalık tohumları hep kullanılır.