Espalier
İki-boyutlu ağaç tekniği
Espalier tekniği romalılarca başlatıldı. Avrupalılar bu tekniği ortaçağda surlar içinde meyve ağacı yetiştirmek için geliştirdi.
Duvarları dekore etmek için diplerine yassı ağaçlar diktiler.
Espalier bahçivanlıkta ağaçsı bitkilerin budama ve dalların bağlamasıyla iki boyutlu ağaçların elde edilmesine denir.
Ağaçlar tek düzlemde yetişir, şekli çoğunlukla çevredeki dokular belirler; çit, duvar veya pergola.
Espalier dekoratif amaçlı değil, aynı zamanda alanın sınırlı olduğu bahçeler için idealdir. Ilıman bir iklimde, daha fazla güneş ışığı yansıtmak ve geceleri ısıyı korumak, sıcak iklimlerde güneş ışığını absorbe etmek için kullanılırlar.
Bu eğitim biçimi merkezi bir kök ve tüm dalların aynı düzlemde eşleştirilmiş yatay bir dizi oluşturmasından ibarettir.
Yatay dallanma çoklu seviyelerde şekillendirilmiş olabilir.
Espalier, normal boyutlu ağaçlar için kullanılsa da, cüce veya yarı bodur ağaçlarda da kullanılabilir.