Sokak köpeği sözünü Sn.
agozce' in
Köpek Arıyorum... başlığında eklediği bir yazıda geçtiği gibi, orada altı çizilen ve belirtilen anlamlarda yani değersiz kılma amaçlı olarak kullanmadığımdan, sokakta yaşayan ve sahipsiz olan bu canlılardan başka nasıl söz edebilirim ki diye düşünüyorum. Bahsi geçen başlık yerine bu başlıkta düşüncemi dile getirmeyi daha uygun buldum.
Sokakları kendilerine mecburen yaşam alanı edinen bu canlıların sıfatı da elbette ki sokak kedisi veya köpeği olacaktır, bundan daha doğal ne olabilir?
Bazı insanlara köpeklerinden bahsederken köpek, köpeğiniz diyerek konuştuğunuzda, köpek demeyelim onun adı ...., ya da o benim oğlum, kızım gibi size bir nevi tepki gösterebiliyorlar. Buna da şaşırıp kalıyorum, benim hayvanlara karşı kalbimden, düşüncemden geçenlerin, onlara yaklaşımımın, hayatımdaki yerinin ne olduğunu bilmeden bu niyet okuyuculuğu tarzındaki davranışlara da hiç tahammülüm olmuyor maalesef.
Bunlara takılmak, üzerinde ısrarla durmak bana göre onlara gösterceğimiz yardım, ilgi ve alakadan daha önce gelmiyor.
Köpeğe köpek, kediye kedi, sokak köpeğine hayatını sokakta geçirmek zorunda kaldığı için sokak köpeği diyorum. Cins olsa ne olur ki, eğer ki önünde onu da bekleyen, sokakta geçirmesi gereken bir ömrü var ise.
Sokak köpeği tanımı benim için bir yok sayarak görmezden gelme, ya da belirli bir canlı türünü belirleme için kullanılan bir tabir olamaz o halde.
Sadece kendi kaderine terk edilmişliğinin tanımı olabilir.
O halde cins köpek peşinde koşanlara, ille de cins olmalı mantalitesine sahip kimselere sesleniyorum, sokakta soğuk, sıcak her türlü iklim koşulunda, insan faktörüne rağmen yaşamaya çalışan, avlanma gibi bir yeteneği ve olasılığı da olmayan köpekler yanı başınızda yaşarken eğer uluyorsa, havlıyorsa bu hayvan acaba aç mı, tok mu? Yaralı mı, hasta mı? Bir şey mi anlatmaya çalışıyor demeden yüksek volümden seslendirdiğiniz bir 'hoşt' sözüyle akabinde söylediğiniz sözler hatta arka arkaya fırlattığınız taş ve sopa yetmediği gibi bu zulmü uyguladıktan sonra parkta ya da rastladığınız başka bir yerde hiç farketmez, bir sahiplenenin tasmasını tuttuğu size göre ayrıcalıklı olan, belki de asil olarak nitelendirdiğiniz şık ve fiyakalı görünen bir başka köpeğin başını nasıl okşayabiliyor, sevebiliyorsunuz? Yetmiyormuş gibi çocuklarınıza da bu davranışı aşılıyor, öğretiyorsunuz. Sokak köpeğine taş atarak kovalarken sizin aslında istediğiniz, bir canlıyı olduğu gibi sevebilmek değil, kendinize oyuncak edebileceğiniz, egonuzu üzerinde deneyebileceğiniz bir canlıyı yönetmek, güç gösterinizi başkalarına ispat etmek, dışarıya vermek istediğiniz bir mesaj, etiketten başka bir şey değil.
Köpek köpektir, kedi de kedi. Sevecekseniz hepsini sevin. Sokağını, cinsini, asaletini boşverin de asıl siz ne kadar asilsiniz, elinizi onlara karşılıksız uzatabiliyor musunuz bana ondan söz edin...