|
Çiftliklere tek tek baktık. Ne yazık ki gören duyan yok. Yakınlarda ki esnafa telefonlarımızı bıraktık. Veterinerlerle konuştuk. Çocuklarla, gençlerle öncelikle konuştuk. Bilgi verene hediye alacağımızı söyledik. Ne yazık ki haber yok.
Günler geçtikçe umudumuz azalıyor, üzüntümüz büyüyor. Umarım iyidir...
|