Aslında herkesin olduğu gibi benim de aklımda birşeyler var.
Zaten herkesin aklında hiçbir zaman gerçekleşemeyecek bir zengin olma projesi mutlaka bulunurmuş.
Belediyeler tabii ki çok iyi fikir. Ancak belediyeye mal satmanın şartlarını bilmeyen yoktur sanırım.
Zaten o işin sonu da belediyenin kendi kuracağı bir tesis olacaktır, İstanbul örneğinde olduğu gibi.
Süpermarketlerde ve yapı marketlerde mal satmanın şartları belediyeden daha ağırdır emin olun.
Personel, yer kirası, gondol kirası, promosyon, kampanya, konsinye, defolu, arızalı veya rafta delinmiş ürünler, çalınmış paketler, tarihi geçmiş bayatlamış ne varsa, hepsi sizindir.
Bu işle baş edebilmek için, zaten depoda rafta yatmakta olan bir malımız olması gerekiyor. Depoda müşteri bekleyeceğine, Bauhaus'da beklesin demek bir yere kadar akla yatar. Depomuzun rafında yatıp müşteri bekleyecek kadar mal üretecek finansmanımız varsa bankalar bize çoktan kul köle olur zaten.
Sonuçta stok maliyeti, ister bizim depoda olsun ister Koçtaş'da, çok pahalıdır ki, mazallah götürür adamı..
Geçenlerde youtube da kompostla ilgili birşeyler seyrediyordum ki, evinin bahçesine compost yayan adamın söylediği laf çok ilginç geldi.
O mahallenin bağlı olduğu yerel yönetim belediye veya muhtarlık her ne ise, evlerden topladığı her tür yeşil atık karşılığında insanlara compost veriyor veya yarı fiyatına satıyormuş.
Oran şimdi aklımda değil ama herkesin bu işten karlı çıktığı kesin.
Bir taşla iki kuş. Hem sadık, garanti müşteri. Hem de hazır hammadde.
Bu fikir çok ilginç geldi bana. Üzerinde düşünülmeye, çalışılmaya değer diye düşünüyorum.