Ütü yapmayı seven birilerini bulabilmek zordur değil mi? Oysa öyle büyük bir lüksümüz var ki ütülemede!
Düşünsenize elektrik olmasa. Ama illa ki jilet gibi ütülü kıyafetler giyilmesi gerekiyorsa. Kömürü kor yapsanız, külünü savurup ağırlığıyla her türlü kumaşı dümdüz edebilecek o demir parçasının içine koysanız. Külü, isi cabası... Ütüye başlamadan bir çaputla silmek zorunda olsanız o ütüyü, ki ütüledikleriniz kirden heba olmasa! Aslında çok da uzak geçmişe ait olmayan bir anı "kömür ütüsü".
40 yılı aşkın süredir evimizin bodrumunda duran emektar kömür ütüsü. En az 60 yaşlarında ama öylesine küf pas içindeydi ki, çok daha yaşlıydı görüntüsü. Onu zımparalayıp biraz olsun temizleyebilmek için harcadığım emeği görenler, "deli misin, yok mu başka işin?" deyip güldü.
Ama yılmadım. Temizleyebildiğim kadar temizleyip metalik tonlarda boyadım. Afrika menekşelerim yerleşti içine. Bakın bakalım beğenecek misiniz çiçeklerimi de? Ama özellikle çiçekler...Yorumlarınızı bekliyorum çiçeklerime...
