Komşumun bir alman kurdu var ki tam evlere, bahçelere şenlik!
Sokaktaki çöp kovalarını devirir, diğer sokak köpeklerine koyduğum suları içer, içtikten sonra devirerek döker, bahçe kapınızı açık bulursa içeri dalarak bahçe çizmenizi rahatlıkla ağzına alıp kaçabilir, bazen diğer köpekleri baskılayarak hakimiyet kurma adına onları ağlatarak ayağı ile üzerlerine basabilir ve buna engel olmak için yüksek sesle uyarsanız da, tutup çekmek isteseniz de heykel kesilerek kesinlikle sizi çaresiz bırakabilir. Diğer köpeklerin mamalarından yer, kemiklerine ortak olur, kovalasam gitmez, çağırsam gelmez, işte böylesine enteresan bir alman kurdu olduğundan, bu cinsin bahsi geçtiğinde ister istemez gülmeme yol açan köpektir kendisi
.
Hatta bir keresinde sokak köpeklerini rahatsız ettiği anlardan birinde hortumun fıskiyesini açarak onu ıslatarak kaçırmayı denediğimde ağzını tamamen açarak fışkıran suyu içme pişkinliği ile beni benden almayı da başardıktan sonra, sahibini gerçekten tebrik etmeye karar vermiştim
Yine bir akrabanın yıllar önce sahip olduğu alman kurdu üstelik adında 'von' ekini taşıyan
bir köpekti, ofiste tek başına kaldığı bir zaman sürecinde deri koltukları parçalayarak sahibine güzel bir mesaj vermişti. Cins de olsa gördüğü muamele ne ise hayvan ona karşılık verecekti elbet.
Alman kurduna has olumsuz özellikler olarak genelleyemeyiz bunları elbette. Bence her türlü köpek sevgi ve gerekli ilgi ile eğitilebilir, insanlar ve diğer canlılarla uyum içinde geçinebilir. Sadece sabretmek ve zamanı onlardan esirgememek, birlikte vakit geçirerek ona ihtiyaç duyduklarını temin edebilmek yeterli. Cinse takılmamak gerek bence. Eğer ne cins olursa olsun hayvanda davranış bozukluğu varsa bunun hatasını kendimizde aramalıyız, hayvanın genlerinde değil.