Siteyi okudukça, bu sevda beni de sardı. O sıralar vaktimin çoğu hastanede geçiyordu. Ama doktorların odalarında, hastane koridorlarında ve bahçelerinde dahi aklımda fikrimde bitkiler vardı. Elime geçirdiğim her yerden minicik çelikler almaya başlamıştım. Tıp fakültesinden dönüşte Bauhause, Koçtaş ya da yol üzerindeki peyzajcıya uğrayıp kaktüs sukulent bakmak için türlü bahane bulur olmuştum artık.
Tabii sitede gördüklerimin çoğunu oralarda bulma şansım olmuyordu. Örneğin bunlardan biri "atlas" idi. Bir gün
Yeşil Yağmur Kahvehanesi'ndeki bir sohbette konudan bahsedince, çok kısa sürede kavuştum Güler atlasıma.
O da beni çok sevmiş olacak ki, birkaç aylık süre içinde epeyce gelişti ve neşesi devam ediyor. Süzek bir toprakta. 10 günde bir kaktüs sıvı besininden verdim. Çiçeğini göreceğimden çok ümitliyim. Şimdilik balkonda ama korumaya almayı düşünüyorum, onu kaybetmeye tahammül edemem.
Sevgili Güler Hanım'a sonsuz teşekkürlerimle...