Küçücük bir çocuktum daha, doğaya aşık olduğumda. Her daim sahip olduğumuz hayvanlarımız vardı mesela. Rahmetli babaannemin yetiştirdiği nice bitkiye ben de hayrandım. Çoğunun uydurma isimleri olan bitkilere bakımlarında bulunursa biraz gübre (babaanneciğim sokaktan bir at arabası geçsin diye yolunu gözlerdi
), o da yoksa sevgiden öte bir ayrıcalık sunulmuyor olsa da hepsi birbirinden harikaydı.
Koca beton yığınları arasında zamana direnmeye çalışan, 45 yıllık bir binada yaşıyoruz. Şehrin göbeğinde olsak da, şimdi betonla kaplanmış olan bahçemizdeki vişne, elma, erik, ayva ağacının meyvelerini yiyerek; dördüncü kata kadar tırmanan asma ve hanımelinin, mis gibi leylakların ve daha nice çiçeğin büyüsünde; toprağın ve yeşilin keyfini sürerek geçti çocukluğum.
Büyükannemin kocaman bir bahçesi vardı, bugün bile hayranlıkla bakarım o bahçede çekilmiş çocukluk fotoğraflarıma. Annem kendi çocukluğunun çiçeklerini anlatıyor hâlâ bana. Siteyle tanışmamız çok uzun zaman olmadı ama annemin ve benim çocukluk anılarımızla, buradakiler harmanlanınca; içimdeki aşk çıktı ayyuka!
Tam da çok zor bir zamanımda agaclar.net çıktı karşıma... İlaç oldu benim için adeta. Elimde olup da ne olduğunu dahi bilmediklerimin kıymetini daha da iyi öğretti bana...
Siteye ilk girdiğimde sadece bir kaktüsüm vardı. Kendimi bildim bileli bizdeydi. Rahmetli babaannemin deyimiyle, "kaynana kafası"! Koca bir yağ tenekesine dikilmiş saksı iyice çürüdüğü halde dikenlerinden korkuya kimse yeni saksıya almaya cesaret edememişti.
İlerleyen mesajlarda anlatacağım iki saksı da sukulent çeşidim vardı ama ben sukulentin anlamını bile bilmiyordum daha...
Bakalım bu kısa zamanda hangi güzellerle tanışmışım ve hangileriyle tanışacağım daha?
Yolun çok başındayım biliyorum ama çok memnun olacağım sizi sayfamda ağırladığıma!