Uzun bir aradan sonra son bir mesaj yazmak, forum aracılığı ile bu sayfalarda karşılıklı olarak -takma da olsa- adlarımızı telaffuz ederek söyleştiğim, tartıştığım, bilgi paylaşma fırsatı bulduğum, akıl danıştığım saygıdeğer insanlara son bir selam vermek istedim.
Malum, özel ağaçlandırma amacıyla toplam 1.000 da alan için yaptığım iki başvurumun kabul edildiğini müjdelemiş, iki yıla varan kendi adıma çok pahalı bir mücadelenin sevinci ve yorgunluğunu ilk saatlerinde yine bu sayfalarda paylaşmıştım.
Ancak bir kez daha gördüm ki, biz ne plan yaparsak yapalım, o yolda ne kadar mücadele edersek edelim Tanrı'nın da bir planı olduğunu unutmamak lazım! Bunu bir kez daha yaşayarak zihnime nakşettim...
Sahalarım "olur" alsa da yürürlüğe giren ve üzerinde yorum yazmaya tenezzül dahi etmeyeceğim kadar pespaye bir yönetmelik nedeniyle topraklarımı, planlarımı, iki yılımı ve hepsinden önemlisi bu konuya olan inancımı kaybettim artık. Kapasitemin yettiği her yolu denesem de, ı-ıh, düzeltemedim bu durumu.
Yol bitti mi? Elbette ki hayır... Daha fazla beklemeye tahammülüm kalmadığından bu yaşananları 1 hafta süren berbat bir sindirme sürecinden sonra sindirip önüme bakmam lazım geldiğine karar verdim. Bir tarla satın alıp sofralık üzüm için bağ kurmaya karar verdim. Son kararım bu oldu.
Neyse, laf lafı açıyor, uzatmamak lazım, veda kısa olmalı.
Olur aldığım haberini yazmamın üzerine sevincimi tüm samimiyetiyle paylaştığına inandığım ve tebrik etme nezaketini gösteren iki saygıdeğer insana, sayın syılmaz'a, sayın çisem'e aynı samimiyet ve aynı saygı ile bilhassa teşekkür etmek istiyorum. Cesaret ve umut veren içten mesajlarınızı asla unutmayacağım!
Yeşil Yağmur Kahvehanesi'nde benim mesajlarıma tahammül eden tüm saygıdeğer müdavimlere de teşekkür ederim. Türkülerimizi ve âşıklarımızı ara sıra yâd edersiniz umarım... E ne de olsa türküler Türk'ü söyler, değil mi?
Halil ağam... Sizi şahsen tanıma fırsatı bulamasam da yerinizin ayrı olduğunu bilmenizi isterim. Ama suç bende, uyarmıştınız! O, Kervankıran'dır demiştiniz...
(Kayseri'de ağabey yerine sıkça ağa kullanılır.)
(Ayrıca, açıklamasını yapmak bir yana karmaşıklığını dahi tarif etmenin imkansızlığını hissettiğim (19)23 konusu var... Anlatsam da inanılması güç bir durumda iken, ama o ruh haliyle, ama kasten, bilerek ve isteyerek yaptığım bir haksızlığın tarifsiz sıkıntısını her an hissediyorum. Yaptığım haksızlık neticesinde halen çektiğim sıkıntının benim için yeterince büyük bir ceza olduğunun bilinmesini isterim.)
Yokluğum hissedilmez
ama, birkaç dostumun yokluğunu hissedeceğim... :/
Selam ve saygılarımla,
Hoşçakalın!