insanların hayvan sevgisini "köpek ve kedi" üzerinden, belirleyip, diğer insanları da bu kaidelerle nitelendiren zihne sahip olanların, şu aşağıdaki linkte yazılanlarını biraz okumalarını istiyorum.
İzmir inciraltında bir kent ormanı varmış. barınaklara kapanmasını istemeyen insanlar, köpeklerin oraya gitmesini uygun görmüş. İşin ironik tarafı; orası, engelliler için ayrılan rehabilete ve eğitim merkeziymiş. Belediye orayı engelli arkadaşlarımızın ev dışında vakit geçirmesi ve içinde bulunan kafeteryasında, şehir ve trafiğin engelleri için zor olduğundan o alanda yürüyüş yapabileceklerini ve kafeteryasında uygun fiyata çay vs. yiyip içebileceklerini düşünmüşler.
ama gelin görünki, hayvanseverler köpekleri zamanla oraya alıştırıp, oradaki görevliden beslemesini istemişler. sayıları her geçen gün artmış.
görme engelliler önceden rahatça burada dolaşırken, zamanla korkudan dolaşamaz hale gelmişler. bedensel engellilerde otobüs saatinde, köpeklerin otobüsü görür görmez kapıya gelmesinden tedirgin olmaya başlamışlar.
sonuç; rehabilite merkezinin eğitim bölümünü kaldırmışlar, merkeze taşımışlar.
ama hayvanseverler, oradaki durumu başka bir gözle basına ve kamuoyuna aktarmakta çok başarılılar.
ŞU LİNKTE YAZANLARDAN SONRA, ARTIK HİÇ BİR ŞEKİLDE O KÖPEK VE KEDİ SAVUNUCULARINI ZERRE DİNLEMEYECEĞİM. ENGELLİNİN YAŞAM ALANINI ZAPTEDİP, ONLARI ORAYA GELEMEZ HALE GETİRENLERLE DE TARTIŞMAYACAĞIM. İNSAN OLAN, GÖRME ENGELLİ BİRİNİN YAŞAM HAKKINA SAYGI DUYAR.
''Engelli Merkezi'' adını taşıyan bir yerde, sokak köpekleri olmalı mı, olmamalı mı?