Biyolojisi : 20-70 cm. büyüklüğünde olan bu yarı parazit bitki, yapraklı ve ibreli ağaçların dalları ve bazen de gövdeleri üzerinde yaşar. Tohumları Aralık ayında olgunlaşır. Tohumlarını kuşlar severek yer ve diğer ağaçlara bullaştırır. Ağaç üzerinde tohum İlkbaharda çimlenir. Yan çap istikametinde kambiyum tabakasına kadar nüfus eden bir eme kökü meydana getiren fidan kendini emniyete alır. Daha sonra bu eme kökler yukarı ve aşağıya doğru ilerleyen kabuk kökü denilen yan kökler çıkar. Bu kökler her sene kambiyum istikametinden 1-2 adet kökçük hasıl eder. Bunlar oduna doğrudan doğruya girmeyip her sene yıllık halka kadar uzarlar.



Zararı : Genelde ladin, çam ve nadiren de göknarlarda zarar yapar. Ökse otları emme kökleri ile bitkinin madensel besin maddelerini aldıklarından onların normal bir şekilde gelişememelerine yahut zayıflatarak kabuk böceklerinin üremelerine veyahut da ağacın ölümüne neden olabilirler. Ökse otu hayvanlar için süt artırıcı ve besleyici olduğundan geçmiş yıllarda köylüler tarafından toplandığı bu nedenle de aşırı çoğalma göstermediği bilinmektedir. Erzurum, Artvin yörelerimizde yaygındır.

Mücadelesi : Ağaç ökse otu tarafından tamamen kaplamışsa, ökse otu tohumları olgunlaşmadan önce ağaç kesilerek ormandan çıkarılması en uygun mücadeledir. Böyle yapılmadığı taktirde ağaç zayıf düşecek ve zararlı böcekler içinde cazip hale gelecektir. Ağaçta ökse otu az ise yine tohumlar olgunlaşmadan önce ökse otlu dallar kesilerek çıkarılacak, dal kesitlerine katran veya macun sürülecektir. Bu şekilde yapılacak mekanik mücadele çok zor ve pahalı bir uygulamadır. Ne pahasına olursa olsun korunması gereken ağaçlar için küçük sahalarda uygulanabilir. En pratik mücadele köylülerin yem olarak toplamalarını özendirmek veya köylülere ücret karşılığı toplattırmak suretiyle ökse otunun çoğalmasını engellemek yoluyla yapılır

Kaynak: http://www.ogm.gov.tr/yangin/ozar13.htm